Przedstawiciel organizacji pracodawców mógł pójść jeszcze dalej i powiedzieć, że skoro chory nie pracuje, to nic mu się nie należy. Wyzdrowieje, to odrobi. Nie wyzdrowieje, trudno. Tak chce niewidzialna ręka rynku i jak najbardziej widzialna jakość służby zdrowia.
A gdyby tak historia potoczyła się nieco inaczej i dotychczas nikt nie wynalazłby silnika spalinowego, a my nadal przemieszczalibyśmy się konno lub pieszo? Świat z pewnością wyglądałby inaczej. Niemniej jestem w stanie uznać za prawdopodobne, że nie byłyby to różnice ogromne. Konie na raty, wierzchowce w leasingu, używane szkapy z Niemiec.
Gdy już dopnę ostatni guzik w ostatniej warstwie ubranka, okazuje się, że w międzyczasie latorośl nawaliła w pieluchę. Wtedy opcje są dwie: przewinąć i jeszcze raz mordować się z ubieraniem, albo spacerować wyłącznie zgodnie z kierunkiem wiatru. Druga opcja, choć kusząca, z oczywistych względów odpada.
Algorytm jest prosty: gniazdo, prokreacja, inkubacja i na świat przychodzą pisklęta. Potem już żmudna życiowa rutyna, którą sami dobrze znamy: załatwianie żarcia dla progenitury, nauka latania i ochrona przed innymi istotami żywymi, które w ptasim potomstwie dostrzegają wyłącznie walory kaloryczne. Później znaczna część tych latających, jeśli przetrwa czas nauki, udaje się na emigrację.
Gdy wzrosną nam rachunki za prąd, spora część z nas straci robotę, gospodarka popadnie w stagnację to problem, czy w Brukseli siedzi Donald, czy Jacek, naprawdę nie będzie miał najmniejszego znaczenia.
Brak wyrazistych poglądów to powinna być norma, a nie margines. Wolę ludzi, którzy nie mają ostatecznie wyrobionej opinii od tych, którzy mają własne zdanie na każdy temat, ale sami się z nim w duchu nie zgadzają.
Nawet normalny człowiek, widząc codziennie tę nawalankę, chcąc nie chcąc zaczyna myśleć i zachowywać się podobnie. Z kolei dziennikarze dostosowują poziom artykułów do poziomu komentujących, bo wtedy rośnie klikalność. Wszystko i wszyscy stają się coraz głupsi i bardziej agresywni.
Czemu drogowcy w Polsce wychodzą łatać drogi wyłącznie w ciągu dnia w godzinach szczytu? Nie wiem, nie rozumiem i wciąż mnie to zdumiewa. Latamy w przestrzeń kosmiczną, rozszyfrowujemy DNA, klonujemy owce, a z problemem czasu pracy drogowców nie możemy sobie poradzić.
Zażarcie dyskutujemy o tym, czy linia na drodze była ciągła, czy przerywana. Większość z nas jest święcie przekonana, że nic ważniejszego na świecie się nie dzieje. Chłoniemy każde słowo z telewizora i literkę z gazety. Inne wydarzenia kompletnie nam umykają.
Od paru tygodni jednym z głównych tematów pogaduszek, które słyszę tu i ówdzie, jest smog. Zachorował ktoś na grypsko, winien smog. Paru kierowców zaliczyło dzwony – wiadomo, smog. Gospodyni przesoliła zupę, bo smog zakłócił funkcjonowanie jej kubków smakowych. A wzmożone pragnienie po nadmiernym spożyciu to nie kac, to smog.