Nie wiem, czy uda się naszym wyjść z grupy, czy też zgodnie z XXI-wieczną tradycją w drugim meczu biało-czerwoni polegną jak w pierwszym i zostanie im już tylko mecz trzeci, ostatni. Wolałbym tego nie oglądać po raz kolejny. Mimo 12-letniej przerwy.
Maluch był niespełnionym marzeniem milionów. Wiem, że dziś to brzmi komicznie. Niemniej tak było, a w każdym razie ja tak zapamiętałem.
Dla mojej córki, która na razie jeszcze rozmawia tylko na niby przez plastikową zabawkę, już niedługo życie z prawdziwym smartfonem przyklejonym do ręki, będzie czymś zupełnie naturalnym. Z kolei ja prędzej niż później przestanę rozumieć, o czym do mnie mówi.
Żaden facet, nawet najsilniejszy i najtwardszy, nie dałby rady pełnić roli matki dłużej niż chwilunię, góra dwie chwilunie. Nie ma na to najmniejszych szans.
Przypominam i powtarzam, że ekonomia jest nauką społeczną. Dlaczego to robię? Zasadniczo z tego samego powodu, dla którego nieżyjący już Andrzej Lepper powtarzał: „Balcerowicz musi odejść”.
Gdy człowiek wyśmieje się już z naiwności Amerykanów i pomysłowości oszusta, który ich bezczelnie nabrał, dochodzi do wniosku, że Steve Comisar zrobił więcej dobrego niż złego. Dał ludziom lekcję, z której i my możemy skorzystać, i to zupełnie za darmo.
Jestem naiwny, jak większość czytelników i jak większość, łatwo mnie nabrać. Niemniej też jak większość bardzo chętnie widuję dowody na to, że jednak jest jakaś sprawiedliwość na tym świecie. Nawet jeśli jest to namiastka sprawiedliwości i to w dodatku mocno spóźniona.
Miłośnicy spiskowej teorii dziejów są przekonani o tym, że gdzieś znajduje się tajne centrum sterowania światem, które bez naszej wiedzy i zgody kieruje naszym życiem. Tymczasem owo centrum wcale nie pozostaje w ukryciu.
Jeżdżąc „Jubilatem” wokół placu, zdobywałem w wyobraźni koszulki: lidera, najaktywniejszego kolarza i najlepszego górala. Jeżdżąc „komarkiem”, wyobrażałem sobie, że mknę „wueską”. Wsiadając za kierownicę „malucha”, wsiadałem do mojego pierwszego samochodu. Krótko mówiąc, potrafię sobie wyobrazić, że jest lepiej, niż jest.
Z opublikowanych niedawno badań Biblioteki Narodowej wynika, że w ubiegłym roku 40 proc. mieszkańców naszego kraju przeczytało przynajmniej jedną książkę. Siedem lub więcej książek przeczytał co dziesiąty z nas. Mogło być lepiej, ale nie jest też najgorzej.